W dzisiejszych czasach bez internetu nie ma życia. Codziennie spędzamy w nim kilka-kilkanaście godzin. Jest pełen absolutnie wszystkiego, online jesteśmy w stanie załatwić czy kupić każdą rzecz, jaka tylko nam przyjdzie na myśl. Internet to też miejsce pełne fanatyków, idealistów. Wchodząc w wirtualny świat pamiętajmy jedno, nie wszyscy są tym, za kogo się podają.
Leila jest typową samotną dziewczyną. Nie przez to, że nie toleruje obecności ludzi, raczej związane jest to z faktem, że jest nad wyraz dojrzałą kobietą, a swoich rówieśników uważa za nudnych. Kompletnie nie podziela ich zainteresowań nowymi telefonami, imprezami czy randkami. Nie ma wykształcenia, a na życie zarabia testowaniem aplikacji. Przez długi okres czasu opiekowała się swoją chorą matką. Po jej śmierci zamyka się w swoim wirtualnym świecie w którym prowadzi filozoficzne dysputy na portalu Czerwona Pigułka z innymi uczestnikami. Pewnego dnia administrator strony proponuje jej nietypowe zadanie. Ma wcielić się w nieznaną kobietę Tess, która chce popełnić samobójstwo, chce się ‘wyprowadzić’ z tego świata. Nie chcąc narażać rodziny i przyjaciół na tragedię Leila ma wysyłać za nią maile, pisać posty na facebooku, udawać, że dziewczyna dalej istnieje. Z biegiem czasu informacje przestaną napływać, a zainteresowanie Tess spadnie. W końcu wszyscy o niej zapomną i stracą zainteresowanie. Taki jest plan. Leila zgadza się, a tym samym rozpoczyna projekt, który całkowicie zawładnie jej życiem.
“...ludzie przeważnie interesują się tylko sobą, a nie innymi, nawet bliskimi przyjaciółmi.”
Podejście głównej bohaterki do zadania jakie zostało jej przekazane jest naprawdę godne podziwu. Leila bardzo skrupulatnie podchodzi do tematu. Przez kilka miesięcy zbiera informacje, rozmawia z Tess, uczy się jej specyficznego języka, poznaje jej życie od podszewki. Narracja poprowadzona z perspektywy Leili pozwala nam poznać również ją samą. Jej ciężką sytuację życiową po śmierci matki jak i potem, gdy musiała się martwić już tylko o siebie. Dziewczyna nie potrafi dostosować się społecznie. Nie potrafi okazywać emocji ani dostosować się do standardów społecznych. Pracując nad sprawą powoli nabiera zwyczajów dziewczyny pod którą się podszywa. Granica między osobowością Leili i Tess powoli się zaciera. Kim stanie się dziewczyna na końcu tego zadania? Czy będzie potrafiła tak po prostu zakończyć projekt, któremu poświęciła cały swój czas? Czy Tess naprawdę popełniła samobójstwo? Czy może nie skorzystała z ‘wyprowadzki’ jak nazywa przejście na tamten świat i gdzieś się ukrywa? Kim jest tajemniczy administrator Adrian? Wizjonerem czy zwykłym manipulatorem?
“To takie dziwne, sama przyznaj, że można się z kimś przespać tylko raz i nigdy go nie zapomnieć, a z kimś innym być przez, na przykład, pół roku, i to nie pozostawia w tobie żadnego śladu. Związek się kończy i w jednej chwili zapominasz o wszystkim.”
Debiut Lottie Moggach nie mógł się obejść bez kilku mankamentów. Przy tak nietypowej fabule spodziewałam się napięcia, niecierpliwego przekładania kartek i niepokoju jaki wywoła we mnie historia. Prawie to dostałam. Owszem, pisarka ma lekkie pióro, przedstawia bardzo ważny w tych czasach problem tożsamości, poszukiwania siebie, anonimowości w internecie. Obserwujemy również ciekawe rozważania na różne tematy filozoficzne, które poruszają uczestnicy forum Czerwona Pigułka. Z drugiej strony postawa Leili może wydać się trochę naiwna. Dziewczyna omotana chęcią zaimponowania Adrianowi i również sobie samej, podejmuje się niełatwego zadania, które zmienia ją w kogoś, kim tak naprawdę nie jest. Odczuwamy wobec niej współczucie za to kim się stała, za to, że nie potrafi odnaleźć się w społeczeństwie.
‘Najpierw mnie pocałuj’ naprawdę intryguje od pierwszych stron, jednak po jakimś czasie historia trochę zaczyna nas nużyć. Mimo wszystko dalej mamy nadzieję na spektakularny koniec, wszak takiego finału spodziewamy się po thrillerze. Tutaj jednak czeka na nas kolejna niespodzianka. ‘Najpierw mnie pocałuj’ nie jest typowym thrillerem jak sugeruje nam opis na okładce. Sklasyfikowałabym go raczej jako powieść obyczajowa z mocnym wątkiem psychologicznym.
Mimo kilku mankamentów jestem naprawdę pod wrażeniem stylu i pomysłu autorki na tę powieść. Historia daje do myślenia i porusza ważne dla każdego z nas problemy. Jeśli macie ochotę na spokojną ale jednak trzymającą w napięciu powieść, gdzie wartka akcja nie jest tak ważna, szczerze zachęcam do lektury.
Wszystkie cytaty pochodzą z książki.
Tytuł: Najpierw mnie pocałuj
Autor: Lottie Moggach
Wydawnictwo: Rebis
Tłumacz: Katarzyna Karłowska
Liczba stron: 320
Data wydania: 28 lutego 2017
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz