Niektórzy nienawidzą książek i przez cały rok zdolni są jedynie do przeczytania przepisów w książce kucharskiej czy jednego felietonu w gazecie. Niektórzy twierdzą, że czytanie uważają za kompletną stratę czasu. Na nich patrzę jak na kosmitów i kompletnie nie potrafię ich zrozumieć. Nie krytykuję, nie wytykam palcami. Jeśli taka ich wola, proszę bardzo. Jednak gdy widzę pozaginane kartki, powyginane okładki, popisane akapity krew zaczyna mi wrzeć i gdzieś w środku budzi się we mnie instynkt mordercy.
Wiktor Krzesim po wojnie wyemigrował z rodziną do Amsterdamu. Tu pracuje, założył księgarnię, samotnie przeżywa kolejne dni. Kocha książki, podporządkował dla nich całe życie. Na co dzień obserwuje ludzi na ulicy, okazjonalnie sprzedaje książki i wyczekuje kolejnych krótkich spotkań z Marianną w której potajemnie się podkochuje. Jego uporządkowane życie zaczyna się chwiać w posadach, gdy dowiaduje się o śmierci jednego z jego klientów, który zamawiał u niego starodruki. Inspektor policji Eva Paelnick nie wierzy w przypadkową śmierć konserwatora mebli. Dzięki jej działaniom dowiadujemy się, że został zamordowany, a poznając jego zagmatwaną przeszłość pojawia się również wielu podejrzanych, w tym Wiktor.
Wątek kryminalny stanowi tu zaledwie tło, aby na pierwszy plan wysunąć głównych bohaterów, ich emocje i historię. Maja Wolny z precyzją i nonszalancją rozciąga delikatne nici powiązań między postaciami, sprytnie je ze sobą splata, podtyka fałszywe tropy na które łatwo daję się wrobić i ciągle zwodzi mnie na manowce. Zatem, jeśli ktoś spodziewał się wartkiej akcji, strzelanin czy pościgów może się zawieść ale też nie powinien się zniechęcać. Powoli snująca się fabuła przedstawia nam losy Marianny i Wiktora, emigrantów, którzy próbują zacząć nowe życie i odnaleźć swoje szczęście. Urzekł mnie piękny styl autorki, która z niesamowitą lekkością snuje niesamowitą historię z morderstwem w tle.
“Czasami zło wydarza się po prostu w bardzo korzystnych dla siebie warunkach: w ułamku sekundy, bez krwotoku, bez odcisków palców. Bywa jednak, że to właśnie pozornie błahe przedmioty, ta martwa natura z dekoracji całego zajścia, mają w sobie siłę świadka.”
Opowieść obserwujemy z kilku perspektyw, chociaż przeważają te opisane przez Wiktora. Wyłania się z nich obraz starzejącego się człowieka, spędzającego większość czasu samotnie. Obsesyjnie zakochany w książkach traktuje je lepiej, niż ludzi. Wiktor nie sprzedaje bestsellerów ani nowości. W swoim księgozbiorze posiada w większości klasykę, cenne manuskrypty i niekiedy białe kruki. Wiktor to introwertyk, nieszkodliwy prześladowca, beznadziejnie zakochany w Mariannie, kobiecie, która ma za sobą bolesne przeżycia z którymi stara się żyć. Tak jak Wiktor, kobieta nie ma w życiu nikogo oprócz swoich starych przyjaciół. To para, która mimo wieku nie poddaje się i poszukuje swojego szczęścia, ma marzenia do których dąży i z nadzieją patrzy w przyszłość.
“Zegary nie wychwytują najważniejszego: szczęścia. Ono trwa krótką chwilę, nikt nie wie dokładnie ile, bo nikt nie patrzy wtedy na zegarek.”
‘Księgobójca’ swój niesamowity klimat zawdzięcza wspaniałym opisom Amsterdamu. Próbując rozwiązać zagadkową śmierć Jana Vissera przechadzamy się wraz z bohaterami malowniczymi uliczkami miasta pełnego starych reliktów z przeszłości, dowiadujemy się o jego historii i skrywanych tajemnicach. Z drugiej strony stanowi kontrast Warszawy, ojczyzny do której tęsknią Marianna i Wiktor i do której po długich latach rozłąki już nie pasują. Oboje tak naprawdę próbują stworzyć w Amsterdamie swój nowy dom, bezpieczny port.
“Kto nie szanuje książek, ten nie szanuje także ludzi, ale teraz poniósł zasłużoną karę.”
‘Księgobójca’ to fascynująca historia, pełna wyrazistych postaci i przejmujących wspomnień. Trudno się od niej oderwać, jak i po przeczytaniu nie łatwo jest o niej zapomnieć. To opowieść o tym, jak wiele można poświęcić w imię miłości i zemsty. Gdzie leży granica fascynacji i obsesji. Kto zamordował znanego konserwatora mebli? Czy jego śmierć jest aktem zemsty czy koniecznością zachowania tajemnicy? Moje pierwsze spotkanie z twórczością Mai Wolny uznaję za jak najbardziej udane. Zdecydowanie sięgnę po inne jej powieści.
Wszystkie cytaty pochodzą z książki.
Tytuł: Księgobójca
Autor: Maja Wolny
Wydawnictwo: Czarna Owca
Liczba stron: 332
Data wydania: 2 lutego 2017
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz